تاریخ سرزمین هایی که به ایالات متحده تبدیل شدند با ورود اولین مردم به قاره آمریکا در حدود 15000 سال قبل از میلاد آغاز شد. فرهنگهای بومی متعددی شکل گرفتند و بسیاری در قرن شانزدهم شاهد تحولاتی بودند که از سبکهای زندگی پرجمعیتتر و به سمت سیاستهای سازماندهیشده در جاهای دیگر تغییر کردند. استعمار اروپا در قاره آمریکا در اواخر قرن پانزدهم آغاز شد، با این حال اکثر مستعمرات در جایی که بعدا به ایالات متحده تبدیل شد پس از سال 1600 مستقر شدند. در دهه 1760، سیزده مستعمره بریتانیا شامل 2.5 میلیون نفر بودند و در امتداد ساحل اقیانوس اطلس در شرق این کشور تأسیس شدند. کوه های آپالاش پس از شکست فرانسه، دولت بریتانیا یک سری مالیات، از جمله قانون تمبر 1765، با رد استدلال قانون اساسی استعمارگران مبنی بر اینکه مالیات های جدید به تصویب آنها نیاز دارد، وضع کرد. مقاومت در برابر این مالیات ها، به ویژه حزب چای بوستون در سال 1773، منجر به صدور قوانین تنبیهی توسط پارلمان شد که برای پایان دادن به خودگردانی طراحی شده بود.